Samen eten draagt bij aan het geluksgevoel

Vorig jaar vierde de Utrechtse eetclub Wat schaft de PoOt haar tienjarig bestaan. Met speciale activiteiten en een nieuwe website (watschaftdepoot.nl). In dat jaar werd nog eens benadrukt hoe waardevol sociaal contact en met elkaar het gesprek voeren in een ongedwongen huiselijke setting voor de deelnemers is. Een waarde die in nu, in Corona tijd, misschien nog wel belangrijker is geworden. Bas de Koning doet samen met Jan Roelants de coördinatie achter de schermen.

In 2018 stelde de universiteit van Oxford de vraag wat mensen gelukkig of ongelukkig maakt. Een van de opvallende resultaten was dat mensen die structureel alleen eten ongelukkiger zijn. Ze scoorden 7,9 punten lager op het gemiddelde ´geluksniveau´. Ook het af en toe tafelen met andere mensen dan je gebruikelijke tafelgenoot maakt gelukkiger. Let wel, dit gaat om een situatie in Engeland maar ik vermoed dat het in Nederland niet heel veel anders is.

Het is denk ik de kern waar Wat schaft de PoOt om draait. De combinatie van een andere omgeving en gezamenlijk eten is de kracht van de Utrechtse eetclub. Toen ik vijf jaar geleden in Utrecht kwam wonen kende ik weinig mensen hier. En de mensen die ik kende waren doorgaans hetero collega´s. Dus als je daar ging eten zat ik nog steeds over het werk te praten. Deelname aan WsdP heeft dat voor mij wel doorbroken. Ik leerde in sneltrein vaart mensen kennen, was direct op de hoogte van wat de stad te bieden had en je kwam in alle wijken wel een keer te gast. Voor mijn gevoel is het ook anders dan deelnemen aan een sportieve activiteit. Het tempo is lager en je gaat vooral met elkaar in gesprek. Het gaat om de ontmoeting en de dialoog. In die zin staat het haaks op de vluchtigheid en polarisatie op social media.

Waarom moet dit speciaal alleen voor LHBTQ?
Veel hetero vrienden die ik vertel over WSDP kijken enigszins verbaasd. ‘Er zitten dus alleen maar homo´s of lesbo´s bij?’ De nut en noodzaak wordt soms niet helemaal begrepen. Maar het zijn diezelfde vrienden die later op de avond flauwe hetero grappen maken, uren over hun jonge kinderen kunnen kletsen of films, boeken en series aanhalen die mij niets zeggen. Noem het een subcultuur maar soms is het gewoon prettig om in ieder geval niet steeds uit te hoeven leggen hoe de werkelijkheid is als je homo bent. Het is een subtiel verschil maar maakt wel dat je soms aan een half woord genoeg hebt om elkaar te begrijpen.

Eenzaamheid in coronatijd
Terug naar de invloed van samen eten op het geluksgevoel. De coronatijd was vooral voor veel alleenstaanden lastig. Dat merkten we ook onder onze deelnemers die geen partner hebben. Voor het eerst in de geschiedenis moesten we de avonden annuleren en ging WSDP niet door. Jan en ik hebben lang gesproken of we een virtuele variant konden bedenken (tafelen via Zoom) maar dat deed geen recht aan het ´echte´ contact. Uiteindelijk hebben we afgewacht totdat je weer zeer beperkt bij elkaar op bezoek mocht komen. We hebben toen onder de deelnemers gevraagd of er behoefte was om de agenda weer op te starten. Die was er. We hebben toen wel steeds gehamerd op de richtlijnen van het RIVM (anderhalve meter, hygiene regels) en de tafels aanzienlijk kleiner gemaakt dan normaal (max 3 personen ipv 6). En mensen hoeven natuurlijk niet mee te doen. Net als normaal kun je zelf bepalen of je die maand aanschuift of niet. Het is voor ons nog wel een hele puzzel iedere maand maar vooralsnog lukt het nog steeds om 3 of 4 tafels per maand in de stad te organiseren.

WSDP over tien jaar
Natuurlijk hoop ik dat WSDP er in 2030 nog steeds is en nog steeds in een behoefte voldoet. We hebben een hele trouwe deelnemerslijst van mannen en vrouwen dus in die zin moet dat mogelijk zijn. Ons tienjarig bestaan in 2019 leverde ook een paar nieuwe aanmeldingen op en een herstart van de damesclub. De drempel om deel te nemen is ook vrij laag. Vereist is dat je in binnen de gemeentegrenzen van Utrecht woont en mensen kan ontvangen. Goed gastheerschap, of gastvrouwschap, gaat voor goede kookkunsten. Het komt dus meer op je sociale vaardigheden aan dan op of je een keukenprins(es) bent.
We merken wel dat deelnemers onder 40 schaars zijn. In die zin zouden we wel eens willen horen van de jongere generatie waar dat in zit. Voel je dus vrij om te reageren op dit artikel. Of meldt je aan via watschaftdepoot@hotmail.com of kijk op watschaftdepoot.nl.

Tekst: Bas de Koning